Tubular Bells II (Colored Winyl)
Tubular Bells II – studyjny album Mike’a Oldfielda z 1992. Pomimo tytułu, sugerującego kontynuację oryginalnych Dzwonów rurowych, jest to ściśle oparta na pierwowzorze wariacja/reinterpretacja, zawierająca nowe utwory, napisane z dochowaniem walorów kompozytorskich, aranżacyjnych i wykonawczych, znanych z pierwszej płyty Mike’a Oldfielda z 1973 roku. W stosunku do pierwowzoru występuje tu spora liczba instrumentów elektronicznych, m.in. Korg M1, Ensoniq SD1 oraz Kurzweil K2000, Roland D-50, a album jest łagodniejszy i bardziej melodyjny. Dźwięk tytułowych dzwonów rurowych także został wygenerowany w syntezatorze Korg M1.
"Mistrzem ceremonii” zapowiadającym kolejne instrumenty w utworze The Bell był słynny brytyjski aktor Alan Rickman, figurujący na okładce płyty jako „a strolling player” z powodu oddania do druku okładek przed decyzją o powierzeniu mu udziału w nagraniu. Utwór The Bell ukazał się także w kilku alternatywnych wersjach singlowych, na których „mistrzami ceremonii” byli szkocki aktor Billy Connolly, oryginalny głos z pierwszych Dzwonów rurowych Vivian Stanshall, niemiecki aktor komediowy Otto Vaalkes (w angielskiej i niemieckiej wersji językowej) oraz w wersji hiszpańskiej Carlos Finaly
Utwór Moonshine był czasami wykorzystywany w teleturnieju Joystick (transmitowanym w połowie lat 90. w TVP) jako tło muzyczne podczas zmagań zawodników.
TRACKLIST:
A1 Sentinel 8:06
A2 Dark Star 2:16
A3 Clear Light 5:47
A4 Blue Saloon 2:58
A5 Sunjammer 2:32
A6 Red Dawn 1:49
A7 The Bell 6:55
B1 Weightless 5:43
B2 The Great Plain 4:46
B3 Sunset Door 2:23
B4 Tattoo 4:14
B5 Altered State 5:12
B6 Maya Gold 4:00
B7 Moonshine 1:41
specyfikacja
- Mike Oldfield
- 1 / LP
- Warner
