Electronic LP
Cena podstawowa
119,99 zł
Zespół Electronic powstał w 1987 roku z inicjatywy Bernarda Sumnera i Johnny'ego Marra. Tego roku nagle i niespodziewanie rozpadło się The Smiths, po tym jak...
Zespół Electronic powstał w 1987 roku z inicjatywy Bernarda Sumnera i Johnny'ego Marra. Tego roku nagle i niespodziewanie rozpadło się The Smiths, po tym jak z zespołu odszedł Maar. Dwa miesiące później, w trakcie trasy po Ameryce Północnej, Bernard Sumner zszokował swych kolegów, informując, że zamierza zrobić sobie przerwę od New Order.
Marr i Sumner poznali się w 1984 roku, kiedy Marr zagrał na gitarze w produkowanej przez Sumnera piosence "Atom Rock" electro-tanecznej grupy Quando Quango. "Byliśmy muzykami, którzy chcieli się wyrwać z przytłaczającej atmosfery swych zespołów" - wspomina Marr. "Jednocześnie w tym czasie panowała moda na duety, DJ-ów i rozmaite projekty niebędące zespołami. To przemawiało zarówno do mnie jak i do Bernarda."
Electronic było radosną wypadkową wpływów Sumnera i Marra. Chociaż artyści wywodzili się z różnych muzycznych środowisk. New Order proponowali eksperymentalny dance-pop, The Smiths - gitarową dźwięczność - obydwaj interesowali się muzyką taneczną, cenili dobre melodie i lubili przekraczać muzyczne granice. W chwili premiery (w maju 1991 roku) album "Electronic" został znakomicie odebrany i do dziś uznawany jest za jeden z najważniejszych w historii muzyki elektronicznej.
Magazyn "The Vox" dał płycie 10 punktów na 10. "Electronic to przedestylowana suma talentów Marra i Sumnera" - można było przeczytać w recenzji. "Jak w soczewce skupia się to w singlowym, przebojowym "Get the Message". To nowy poziom, doskonałość."
"Każdy utwór wypełniony jest wysmakowanymi detalami i zasługuje na wyróżnienie" - pisał dziennikarz "Melody Makera". "Zasadniczo to Europop, czyli mój ulubiony gatunek, a całość jest po prostu wspaniała. Jeden z najlepszych albumów, jaki kiedykolwiek powstał."
"Siłą tej płyty są przeciwieństwa" - przekonywał krytyk z magazynu "Q", przyznając maksymalną notę. "Potężne beaty skontrowane z kruchym głosem Sumnera. Symetria między syntezatorowymi i samplowanymi elementami, a pełnokrwistym brzmieniem gitary Marra."
"To typowa płyta lat 90." - podsumowało "NME". "Świeża jak stokrotka, ubrana w bordowe Martensy."
Tracklista:
Side A
1. Idiot Country
2. Reality
3. Tighten Up
4. The Patience Of A Saint
5. Gangster
Side B
1. Soviet
2. Get The Message
3. Try All You Want
4. Some Distant Memory
5. Feel Every Beat
Marr i Sumner poznali się w 1984 roku, kiedy Marr zagrał na gitarze w produkowanej przez Sumnera piosence "Atom Rock" electro-tanecznej grupy Quando Quango. "Byliśmy muzykami, którzy chcieli się wyrwać z przytłaczającej atmosfery swych zespołów" - wspomina Marr. "Jednocześnie w tym czasie panowała moda na duety, DJ-ów i rozmaite projekty niebędące zespołami. To przemawiało zarówno do mnie jak i do Bernarda."
Electronic było radosną wypadkową wpływów Sumnera i Marra. Chociaż artyści wywodzili się z różnych muzycznych środowisk. New Order proponowali eksperymentalny dance-pop, The Smiths - gitarową dźwięczność - obydwaj interesowali się muzyką taneczną, cenili dobre melodie i lubili przekraczać muzyczne granice. W chwili premiery (w maju 1991 roku) album "Electronic" został znakomicie odebrany i do dziś uznawany jest za jeden z najważniejszych w historii muzyki elektronicznej.
Magazyn "The Vox" dał płycie 10 punktów na 10. "Electronic to przedestylowana suma talentów Marra i Sumnera" - można było przeczytać w recenzji. "Jak w soczewce skupia się to w singlowym, przebojowym "Get the Message". To nowy poziom, doskonałość."
"Każdy utwór wypełniony jest wysmakowanymi detalami i zasługuje na wyróżnienie" - pisał dziennikarz "Melody Makera". "Zasadniczo to Europop, czyli mój ulubiony gatunek, a całość jest po prostu wspaniała. Jeden z najlepszych albumów, jaki kiedykolwiek powstał."
"Siłą tej płyty są przeciwieństwa" - przekonywał krytyk z magazynu "Q", przyznając maksymalną notę. "Potężne beaty skontrowane z kruchym głosem Sumnera. Symetria między syntezatorowymi i samplowanymi elementami, a pełnokrwistym brzmieniem gitary Marra."
"To typowa płyta lat 90." - podsumowało "NME". "Świeża jak stokrotka, ubrana w bordowe Martensy."
Tracklista:
Side A
1. Idiot Country
2. Reality
3. Tighten Up
4. The Patience Of A Saint
5. Gangster
Side B
1. Soviet
2. Get The Message
3. Try All You Want
4. Some Distant Memory
5. Feel Every Beat
specyfikacja
- Electronic
- 1 / LP
- Warner
